به نقل از «خبرآنلاین»

هشدار؛ هیچ وقت با لنز چشمی شنا نکنید/ عوارض شنا کردن با لنزهای چشمی

تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۱۶۸۵۸

مریم نیتی، با اشاره به انگل‌های مرتبط با بیماری‌های چشمی اظهار کرد: در دهه اخیر شاهد افزایش روزافزون موارد ابتلاء هستیم.

وی با بیان اینکه استفاده از استخرهای عمومی، شنا در آب‌های آلوده احتمال ابتلاء به بیماری‌های چشمی در افرادی که از لنز استفاده می‌کنند را به مراتب بیشتر کرده است، ادامه داد: تفاوتی ندارد، هرگز زمانی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید چه برای کاربرد اصلاح عیوب انکساری یا برای زیبایی، شنا نکنید و استخر نروید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نیتی با بیان اینکه نتیجه شنا کردن با لنز، عفونت چشم، سوزش چشم و حتی بیماری‌های خطرناکی مثل زخم قرنیه است ادامه داد: لنزهای تماسی چشم نباید در مجاورت هیچ آبی، از جمله آب استخر، دریا، آب لوله‌کشی و آب حمام قرار داشته باشند، به این خاطر که آب بهترین بستر برای انواع ویروس‌ها و میکروب‌های خطرناک است.

وی با اشاره به اینکه «کراتیت آکانتامبا» یا عفونت قرنیه آکانتامبا (میکروارگانیسم‌های تک سلولی) با پوشیدن لنز هنگام شنا ارتباط مستقیم دارد، تاکید کرد: این زخم عفونی می‌تواند موجب کوری همیشگی فرد یا تخریب بافت قرنیه شود و اگر به‌موقع درمان نشود به نابینایی منجر خواهد شد.

استاد گروه انگل‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به نشانه‌های ورود میکروارگانیسم‌های تک سلولی به چشم اشاره کرد و ادامه داد: علامت‌هایی مثل درد شدید چشمی، نورترسی، ریزش اشک، قرمزی و یا سوزش چشم از جمله این نشانه‌ها است.

عضو هیئت علمی دانشگاه توصیه کرد: اگر هنگام شنا، لنز تماسی در چشم داشتید و آب درون چشم رفت، بلافاصله لنز را از چشم درآورده، آن را با محلول لنز شست‌وشو دهید تا احتمال بروز عفونت یا التهاب را کاهش دهید.

به گفته وی، محلول شستشوی مناسب و باکیفیت می‌تواند آلودگی را از بین ببرد همچنین پک لنز خود را باید هر سه ماه یک‌بار عوض کنید و برای این امر از پزشک متخصص خود مشورت بگیرید.

نیتی با بیان اینکه نکته مهم این است که آلودگی چشمی با میکروارگانیسم‌های تک سلولی با باکتری و قارچ‌ها متفاوت است هشدار داد: در صورت مشاهده نشانه‌ها که بارزترین آن درد شدید چشمی است از هرگونه خوددرمانی پرهیز و به متخصص مراجعه کنید.

وی اضافه کرد: این درد چشمی به میزانی در فرد زیاد می‌شود که اصطلاحاً به آن درد خودکشی هم می‌گویند، دردی که فردی اصلاً نمی‌تواند آن را تحمل کند، با داروهای مسکن برطرف نمی‌شود و بسیار آزار دهنده است.

نورترسی یا فتوفوبیا از دیگر نشانه‌های عفونت آکانتامبا است که این عضو هیئت علمی دانشگاه به آن اشاره کرد و افزود: مبتلایان به این آلودگی تحمل نور را ندارند و حتی شب‌ها هم از عینک‌های آفتابی استفاده می‌کنند.

استاد گروه انگل‌شناسی دانشگاه یادآوری کرد: عفونت قرنیه آکانتامبا بیشتر در افرادی که از لنزهای تماسی نرم استفاده می‌کنند دیده می‌شود.

نیتی با اشاره به اینکه لنزهای نرم با اینکه از چشم بیرون نمی‎‌آیند، اما آب و همه باکتری‌های موجود در آن را جذب می‌کنند و احتمال عفونی شدنشان زیاد است تاکید کرد: لنزهای سخت همچون لنز نفوذپذیر به گاز هرگز نباید در طول شنا کردن استفاده شوند ضمن اینکه احتمال خروج این لنزها در آب از چشم بسیار زیاد است.

وی توصیه کرد: اگر قصد دارید با لنز شنا کنید، لنزهای تماسی یک‌بار مصرف و روزانه گزینه قابل اعتمادتری است چون پس از شنا می‌توانید آن را از چشم خارج کرده و دور بیندازید، برای اطمینان از سلامت چشم خود پس از شنا، توصیه می‌شود حتماً پس از خارج کردن لنز تماسی، چشم‌های خود را با اشک مصنوعی یا قطره استریل چشمی بشویید، سپس لنز یک‌بار مصرف دیگری در چشم بگذارید.

عضو هیئت علمی دانشگاه تاکید کرد: حتماً قبل از استفاده از لنز، از نحوه استفاده صحیح آن آگاهی کافی کامل داشته باشید، هرگز لنزهای چشمی را مشترکا استفاده نکنید و پیش از استفاده اطلاعات کامل را از پزشک بخواهید.

وی هشدار داد: عفونت و میکروب آکانتامبا حتی می‌تواند از دست آلوده نیز وارد چشم شود بنابراین رعایت بهداشت دست قبل از استفاده از لنز بسیار اهمیت دارد.

استاد گروه انگل‌شناسی دانشگاه با بیان اینکه عفونت آکانتامبا باید به سرعت تشخیص و مراحل درمان طی شود، گفت: این بیماری حالت خود محدود شونده ندارد و حتماً باید درمان‌هایی که توسط متخصص و به صورت ترکیبی انجام شود.

بیشتر بخوانید: تاثیر مثبت این نوشیدنی در مقابله با بیماری آلزایمر

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1799417

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: بیماری چشمی شنا سلامت خانواده لنزهای تماسی نشانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۱۶۸۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مصرف بیش از حد ویتامین D این عوارض را دارد

برای رشد و تکامل عضلات وجود سطح کافی از ویتامین D اهمیت دارد. نبود مقادیر لازم از ویتامین D در بدن می‌تواند منجر به ضعیفی شود که فرد را مستعد ابتلا به بیماری، شکنندگی استخوان‌ها و سایر مشکلات جسمی دیگر می‌کند.

به گزارش روزنامه تایمزآو ایندیا، اما این پرسش مطرح است که وقتی سطح ویتامین D در بدن از میزان طبیعی خود فراتر رود چه اتفاقی می‌افتد؟

افزایش سطح کلسیم خون: از آنجایی‌که ویتامین D نقش کلیدی در جذب کلسیم دارد، سطح بالای این ویتامین به طور خودکار منجر به افزایش سطح کلسیم در بدن می‌شود. سطح بالای کلسیم با علائمی مانند ناراحتی گوارشی مانند حالت تهوع، یبوست و درد معده نشان داده می‌شود. سرگیجه، توهم، بی اشتهایی، سنگ کلیه، فشار خون بالا، کم آبی بدن و ناهنجاری‌های قلبی از دیگر علائم بالا بودن سطح کلسیم به حساب می‌آیند.

تغییر وضعیت روانی: از آنجایی‌که بالا بودن سطح کلسیم پیامد مستقیم وجود سطح بالایی از ویتامین D است، می‌تواند به تغییر وضعیت ذهنی و روانی منجر شود که با حالت گیجی، روان پریشی و افسردگی خود را نشان می‌دهد.

مشکلات کلیوی: مسمومیت با ویتامین D می‌تواند منجر به آسیب کلیه یا گاهی اوقات نارسایی آن شود. بالا رفتن سطح کلسیم ناشی از افزایش سطح ویتامین D منجر به از دست دادن آب بدن از طریق تکرر ادرار و انباشت کلسیم در کلیه‌ها می‌شود.

مشکلات گوارشی: علائمی مانند تهوع، استفراغ، یبوست، اسهال و کم اشتهایی همگی از پیامد‌های افزایش سطح کلسیم خون هستند و این علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. داشتن علائم گوارشی نشانه مسمومیت احتمالی ویتامین D است.